دریغا من شدم آخر دریغا گوی استادم

دکتر تقی وحیدیان کامیار از جمله استادانی بودند که تفکر و اندیشیدن درباره مباحث پیش روی دانشجویان را به آنان آموزش می دادند. ایشان با تکیه بر تفکر و تحلیلی که حاصل سال ها مطالعه و پژوهش ایشان بود نکته های پر مغز و نابی را مطرح می کردند که ذهن دانشجو را با بحث مورد نظر درگیر می نمود و او را به مطالعه بیشتر وا می داشت.
هنوز یادم هست که در جلسه دفاع از پایان نامه کارشناسی ارشد بنده که در تاریخ 18 شهریور 1382 برگزار شدٰ ایشان داوری پایان نامه  را به عهده داشتند و در یکی از نقدهای خود گفتند: "کرامتی شما مفهوم این حکایت گلستان را که در فلان جا به عنوان شاهد مثال آورده ای ؛ خوب درک نکرده ای و خیلی سطحی از آن بحث گذشته ای"
تاثیرگذارترین نقدها را در آن جلسه از ایشان دریافت کردم که هنوز هم پند آن استاد فرزانه آویزه گوشم هست

روحش شاد و یادش گرامی باد

دل بسته ی یاران خراسانی خویشم...